Τι είναι η θετικότητα...
Η θετικότητα δεν είναι ένα στοιχείο για το οποίο ένας άνθρωπος μπορεί να χαρακτηριστεί. Είναι ένα στοιχείο όμως που ο άνθρωπος μπορεί να επιλέξει αν θέλει να προσθέσει στην καθημερινότητά του ή όχι. Από προσωπική εμπειρία, δεν είναι καθόλου εύκολο το να ζεις σε μια κοινωνία, όπου ο κόσμος είναι διαφορετικός (έτσι μου αρέσει να χαρακτηρίζω άλλες κουλτούρες), δεν είναι το ίδιο ανοιχτός με αυτό που έχεις μάθει τόσα χρόνια και δεν «χαρίζει» χαμόγελα. Εκεί έρχεται η στιγμή που μαθαίνεις ότι η θετικότητα και αισιοδοξία είναι στοιχεία που μπορείς να προσθέσεις σε ότι δεν σε ευχαριστεί. Έρχεται αυτή η στιγμή που μαθαίνεις ότι πρέπει να πατήσεις στα πόδια σου και να αποδείξεις στον εαυτό σου αλλά και στους γύρω σου, ότι χάνοντας αυτά τα στοιχεία, χάνεις και στιγμές από την ομορφιά που σου παρέχει αυτή η σύντομη ζωή. Όπως κάποτε ένας φίλος στον οποίο εξηγούσα ότι δεν είμαι χαρούμενη στο σπίτι όπου ζούσα τότε, είπε: δεν νομίζεις ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να μένεις σε ένα σπίτι που δεν σου αρέσει;;; τον επόμενο κιόλας μήνα είχα αλλάξει οδό.
Θα μπορούσα να προσθέσω ότι με το να εργάζομαι με παιδιά βοηθάει στο να βλέπω/αντιμετωπίζω κάποιες καταστάσεις πιο απλές/ λιγότερο προβληματικές. Πριν ακόμα φτάσω στην τάξη μου, όπου ξέρω πως θα βρω 16 χαμόγελα να περιμένουν για μια μέρα γεμάτη δημιουργικότητα και όρεξη να ανακαλύψουμε και να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να προετοιμάσω τον εαυτό μου για την μέρα αυτή. Κάθε πρωί που ανοίγουμε τα μάτια μας είναι μια καινούρια αρχή, μία νέα μέρα με νέες εμπειρίες και πρέπει η διάθεση μας να είναι έτοιμη να τις υποδεχτεί. Το πιο εύκολο είναι να ξυπνάμε με γκρίνια, κακή διάθεση και παράπονα για όλα γύρω μας. Να πηγαίνουμε στο γραφείο και να μην λέμε καλημέρα, με την δικαιολογία ότι δεν ξυπνήσαμε καλά, ότι είμαστε κουρασμένοι ή ότι έχουμε πολλά προβλήματα. Μία σημαντική παρένθεση εδώ, είμαστε πολύ τυχεροί που ξυπνάμε κάθε μέρα, που νιώθουμε, που έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε ακόμα και δύσκολες στιγμές ή στιγμές που δεν μας αρέσουν. Γιατί λοιπόν, αφού έχουμε το προνόμιο αυτό, δεν κάνουμε κάθε μέρα πρακτική την καλή διάθεση, τα χαμόγελα, την ευχαρίστηση των στιγμών, την υγιή επικοινωνία και σχέση με τους γύρω μας;
Μετρώντας 12 χώρες και 20 διαφορετικά ταξίδια σε αυτές στα 3,5 χρόνια που βρίσκομαι εξωτερικό, έχω καταλήξει στο ότι, την ομορφιά στην ζωή την δίνουν οι στιγμές, οι εμπειρίες, οι άνθρωποι και οι ιστορίες τους και τέλος η συνεχή μόρφωση. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος πλούτος που μπορούμε να αποκομίσουμε από αυτήν την ζωή και γι αυτό πρέπει να έχουμε την διάθεση και την ενέργεια κάθε μέρα να ξεζουμίσουμε όλον αυτόν τον χυμό που βρίσκεται και μας προσφέρεται εκεί έξω.
Περισσότερα χαμόγελα, περισσότερα κομπλιμέντα στους γύρω μας ακόμα και για μικρά, απλά πράγματα, «είσαι πολύ καλός σε αυτό, να το κάνεις πιο συχνά», «ήταν πολύ ώριμη η αντιμετώπισή σου», «να φοράς πιο συχνά αυτό το χρώμα, σου πάει», «πολύ καλή η επιλογή εστιατορίου που έκανες», «φαίνεται ότι δούλεψες σκληρά», «ευχαριστώ για όλα», και πόσες ακόμα όμορφες κουβέντες που όλοι μας θα θέλαμε να ακούμε και που φτιάχνουν την μέρα όποιου θα τις ακούσει. Και κάτι ακόμα, μην Ξεχνάτε να δίνετε ρυθμό στις στιγμές σας, να χορεύετε, να τραγουδάτε το αγαπημένο σας τραγούδι. Σημαντικό κλειδί αυτό, ποτέ μην ξεχνάτε την μουσική!
Αλεξάνδρα Πέππα
Νηπιαγωγός στην Πράγα
Αλεξάνδρα Πέππα, ετών 25, εθνικότητα ελληνική. Σπουδές στο Πανεπιστήμιο Πατρών για 4 χρόνια στο Τμήμα Επιστημών της εκπαίδευσης και της αγωγής στην προσχολική ηλικία. Πρακτική σε international σχολείο της Βαρκελώνης και σε international σχολείο της Πράγας. Στην Πράγα μου έγινε πρόταση να συνεχίσω την συνεργασία ως βοηθός δασκάλας (2015-2016) και την επόμενη χρονιά μου έγινε η πρόταση να γίνω πρώτη δασκάλα σε παιδιά ηλικίας 4-5 ετών (2016-2017).
Αυτή την στιγμή μετράω 2.5 χρόνια στην Πράγα και ξέρω ότι θα συνεχίσω σίγουρα ακόμα ένα χρόνο. Ταυτόχρονα με την δουλειά, παραδίδω απογευματινά μαθήματα σε παιδιά όπου εξασκούμε τα fine motor skills μας και χορεύω επαγγελματικά Σάλσα σε μια ομάδα της Τσεχίας. Μιλάω συνολικά τρεις γλώσσες, Ελληνικά( μητρική), Αγγλικά (η γλώσσα στην οποία διδάσκω) και Ισπανικά (βασικό επίπεδο καθημερινής επικοινωνίας).