Φόβος, ο καλύτερός μου φίλος: Γιατί πρέπει να πείτε στο μυαλό σας να το «βουλώσει»

• 18 May 2017

Προσφάτως, επικοινώνησε μαζί μου η everup και με ρώτησαν αν θα ήμουν πρόθυμη να κάνω μια συνέντευξη μαζί τους για την σχέση μου με τον φόβο. Η ιδέα αυτή με έκανε να αισθανθώ άβολα για πολλούς λόγους, και έτσι δέχτηκα.

Ακολουθεί εν συντομία η συζήτησή μας, συμπεριλαμβανομένων των 3 τρόπων για να αντιμετωπίσετε τους φόβους σας:

Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;

Το να κάνω λάθη.

Πώς επηρέασε ο φόβος την καριέρα/το πάθος σου;

Καθώς τα λάθη είναι κρίσιμα στη δημιουργική διαδικασία και κάθε θετική ανάπτυξη, ο φόβος μου ήταν να μείνω ανάπηρη. Το να συνθέσω τα πάθος μου για μουσική, χορό, πνευματικότητα και επίδοση σε μια καριέρα απαιτούσε προσπάθειες εκ μέρους μου και να αποτύχω πολλές φορές καθώς δοκίμαζα ιδέες σε μια προσπάθεια να βγάλω άκρη. Τα πρώτα χρόνια της καριέρας μου τα πέρασα σε μια συνεχής κατάσταση γεμάτη άγχος.

Ευτυχώς, είχα μια σοβαρή ασθένεια ονόματι ADD και αδυνατούσα να ασχοληθώ εκτενώς με οτιδήποτε δεν παθιαζόμουν. Επομένως, δεν είχα άλλη επιλογή από το να μάθω πως να αντιμετωπίσω και να προχωρήσω πέρα από αυτά τα άβολα συναισθήματα.

Πώς ξεπέρασες τους φόβους σου;

Άλλαξα την σχέση μου με αυτόν. Οι εγωισμοί μας (το κομμάτι του μυαλού μας που είναι υπεύθυνο για τον φόβο που νιώθουμε) είναι χτισμένοι να μας προστατεύουν  και να μας κρατάνε ασφαλείς - ένας μηχανισμός που μας κρατάει εντός της περιοχής στην οποία νιώθουμε άνεση. Ενώ σε μερικές περιπτώσεις αυτή η στρατηγική μπορεί να αποτρέψει μια καταστροφή, μας εμποδίζει επίσης και από το να δοκιμάσουμε οτιδήποτε το καινούριο, ενδιαφέρον και πέρα από τα οποιαδήποτε όρια που μας είναι γνωστά.

Μόλις αναγνώρισα τον φόβο μου ως σήμα κινδύνου που χτυπούσε κάθε φορά που δοκίμαζα κάτι που πιθανότατα θα μετέτρεπε την ζωή μου σε καλύτερη ζωή, πιο ενδιαφέρουσα και συναρπαστική, κατάφερα να τον αποδεχτώ ως φίλο μου: να τον δω ως σημάδι πως βρίσκομαι στον σωστό δρόμο αντί μιας ένδειξης κινδύνου.

Οι ιδρωμένες παλάμες και γρήγοροι χτύποι καρδιάς μπορεί να είναι αρχικά άβολα, αλλά η πρόθεση να τα ανεχτείς όλα αυτά εν τέλει αποδίδει χιλιάδες φορές περισσότερο!

Ποια ικανότητα καταφέρατε να αναπτύξετε μόλις αποδεχθήκατε τον φόβο ως φίλο σας;

Για όσα καλά έχω καταφέρει στην ζωή μου τα οφείλω στο ότι ξεπέρασα τον φόβο μου. Κάνοντας πάρτι; Δεν είχα ιδέα τι έκανα αυτά τα πρώτα χρόνια. Nα κάνω τον Dj; Με φρίκαρε εντελώς. Να γράφω για κοινό που αποτελούνταν από χιλιάδες; Αν μπορούσατε να ακούσετε τις φωνές στο μυαλό μου να λένε: «Κανείς δεν νοιάζεται για αυτά που σκέφτεσαι: Ποιος είσαι που θα ενοχλήσεις τους υπόλοιπους;» θα λέγατε πως είχα τρελαθεί. Nα μιλάω και να τραγουδάω δημοσίως; Τρομαχτικό. Ό, τι κατάφερα το έκανα ενάντια σε αυτά τα εμπόδια.

Υπάρχει εξάσκηση ώστε να παραμείνετε σε αυτήν την κατάσταση αφοβίας;

Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να θυμάστε πως το να είστε άνθρωπος, σημαίνει πως δεν υπάρχει αφοβία. Αν είναι να περιμένετε να κάνετε κάτι μέχρι να νιώσετε φόβο για αυτό, δεν θα το πράξετε ποτέ. Ο φόβος είναι κομμάτι της ζωής. Όπως ακριβώς και η χαρά, η λύπη και η αγάπη. Το ερώτημα είναι πως σχετιζόμαστε με αυτά τα συναισθήματα. Ακολουθεί η διαδικασία 3 βημάτων που προτείνω:

Αποδεχτείτε τον φόβο σας.

Όταν κατανομάζουμε τα μεγάλα συναισθήματα που στροβιλίζουν μέσα στις ψυχές μας, μειώνουμε την δύναμη που ασκούν επάνω μας. Για παράδειγμα, αν διστάζω πριν ξεκινήσω μια δύσκολη συζήτηση με κάποιον, θα ξεκινήσω λέγοντας ''Κοίτα, νιώθω εκφοβισμένη/άβολα/νευρικά να το αναφέρω, επομένως φαντάζομαι είναι σημαντικό!'' Το να ξεκινάτε με αυτό που νιώθετε είναι ένα σημαντικό βήμα στο να ξεκινήσετε.

Δείτε το ως κάτι το καλό.

Να θυμίζετε στον εαυτό σας πως το να βιώσετε το προσωρινό άβολο συναίσθημα του φόβου θα αποδώσει μακροπρόθεσμα (και πως ο μελλοντικός εαυτός σας θα σας ευχαριστήσει για αυτό!) είναι σημαντικό! Και όσο περισσότερο εξασκείτε αυτήν την πρακτική, τόσο συχνότερα θα απαντάτε πλέον αυτοματοποιημένα στο συναίσθημα του φόβου με έναν ενθουσιασμό που  θα λέει ''Τέλεια! Η ζωή μου πρόκειται να γίνει πολύ καλύτερη από όσο πίστευα πως μπορεί να είναι''.

Βρείτε ένα ανώτερο νόημα.

Αν ο λόγος που κάνετε κάτι να προκαλέσει τον φόβο βασίζεται  καθαρά σε κάτι το εγωιστικό (δλδ. αφορά καθαρά εσάς) - τότε απλά ταΐζετε τον εγωισμό σας ενάντια στον εαυτό σας. Όταν η αποστολή σας αποσκοπεί σε κάτι το σπουδαίο - όπως το να βοηθήσετε άλλους ανθρώπους ή να θεραπεύσετε το περιβάλλον - δίνετε στην αποστολή σας μεγαλύτερη δύναμη, και βάλτε τον αυτό-ενδιαφερόμενο εαυτό σας στην θέση του (σε μια θέση που δεν θα καταστρέψει την ζωή σας).

Όλοι μας γνωρίζουμε ποιο είναι το τέλος του παιχνιδιού: πεθαίνουμε. Οι εγωισμοί μας δεν θα πετύχουν ποτέ ολοκληρωτικά την αποστολή τους να μας κρατήσουν ασφαλείς. Επομένως μπορούμε να το διασκεδάσουμε και να πράξουμε όσα περισσότερα ''γαμάτα'' πράγματα μπορούμε όσο μπορούμε!